|
http://trzymajpion.pl/upload/2017/11/Przewodnik.pdf
DZIECI A NARKOTYKI SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE
Są jednak sytuacje, których nie wolno bagatelizować.
- oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście
blisko,
- jest niecierpliwe, rozdrażnione,
Więcej informacji dotyczących problemów z narkotykami oraz
informator „Gdzie szukać pomocy” można znaleźć na stronie
internetowej Krajowego Biura ds. Przeciwdziałania Narkomanii:
www.narkomania.gov.pl.
Pomocy można szukać również w Antynarkotykowej Poradni Internetowej:
www.narkomania.org.pl. CO ZROBIĆ GDY OKAŻE SIĘ, ŻE TO NARKOTYKI ? Gdy masz pewność, że chodzi o narkotyki – zacznij działać, bo problem sam się nie rozwiąże. Nie działaj jednak pod wpływem emocji, nie rozpoczynaj rozmowy, gdy dziecko jest odurzone. Przygotuj się do rozmowy, zadbaj o to, by każde z was miało czas na tę rozmowę. Wysłuchaj co ma do powiedzenia na swoją obronę, Alenie daj się zwieść łatwym tłumaczeniom. Nie ufaj zapewnieniom, że znaleziony w jego pokoju narkotyk należy do kolegi. Nie daj się przekonać, że teraz taka moda i wszyscy biorą narkotyki. Nie uważaj za mniejsze zło, jeżeli mówi, ze to „tylko trawka”. Nie obwiniaj się, kiedy mówi, że bierze z powodu kłopotów rodzinnych. Jeśli zbadasz, że był to incydent – daj mu szansę, nie traktuj jak narkomana. Porozmawiaj o konsekwencjach i zagrożeniach z powodu narkotyków, a także na temat presji i manipulacji ze strony grupy biorącej narkotyki. Powiedz, że złamało zasady, zawiodło twoje zaufanie i jak źle się z tym czujesz. Ustalcie nowe reguły i stosuj zasadę „ograniczanego zaufania” dopóki nie upewnisz się, że wszystko w porządku. Jeżeli stwierdzisz, że dziecko ma już problem z powodu narkotyków, skorzystaj z pomocy specjalistów. Zdobądź adresy poradni lub specjalistów w zakresie uzależnień, którzy pomogą tobie i dziecku poradzić sobie z problemem. Wspólnie z terapeutą i dzieckiem ustalcie reguły postępowania i konsekwentnie ich przestrzegaj. Nie chroń dziecka przed konsekwencjami jego zachowań. Jeżeli się nie uczyło, może nawet nie zdać. To konieczny element dochodzenia do zdrowia. Nie usprawiedliwiaj nieobecności, nie tłumacz dziecka przed nauczycielami, znajomymi i rodziną. Nie wstydź się i nie ukrywaj za wszelką cenę tego problemu – to przecież może się zdarzyć w każdej rodzinie. Jeżeli dziecko podejmie terapię, będzie potrzebowało od was dużo cierpliwości, zrozumienia i wsparcia. Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii |
Mimo naszych starań dorastające dzieci rzadko zachowują się tak,
jakbyśmy chcieli. Wciąż stwarzają sytuacje, które nas niepokoją.
Zmieniają zachowania, nawyki i sposób bycia. Przebywają gdzieś do
późnych godzin nie wiadomo z kim, nie uczą się tyle, ile naszym
zdaniem powinny, zaniedbują swoje zainteresowania, nie chcą z nami
rozmawiać. Wchodzą w nowy okres życia, naśladują starszych, chcą
upodobnić się do kolegów. To problemy związane z okresem dorastania
i są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą nam się nie
podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować na każdą zmianę w
zachowaniu dziecka paniką, bo nie musi ona oznaczać, że nasze
dziecko jest zagrożone narkomanią.